دیبا، دختر ناز مامان و بابا

این مطلب و عکس ها واسه ی خاله سارای گلم و عمو داوود مهربونمه جاشون پیش ما خالیه ولی دلشون و یادشون همین جاس، پیش ما: خاله سارا، من به اسباب بازی هام با دقت نگاه می کنم توی پارک بازی که برام آوردین حسابی می خندم و با اسباب بازی های آویزانش بازی می کنم تازه با پاهام به صفحه پیانوش می زنم و آهنگ می زنم بووووووووووس خاله سارا ...

گل دخترم، قربونت بشم که شب قبل نخوابیدی و روز عاشورا تا 12 خواب بودی!! و به آخر مراسم عاشورا رسیدی. این عکس ها رو باباشی ازت گرفته دخمل گلم ...

  خوش به حال تو دخترم که هیچ غمی نداری  و به هیچی فکر نمی کنی ...

...

عزیزم با هر لبخندت تمام خستگی ها از  یادمون میره امروز اولین خنده ات که با صدا همراه بود رو هیچ وقت از یاد نمی برم امیدوارم زندگی همیشه برات بخنده دخترم همیشه بخند تا دنیا بر روی تو لبخند بزنه... این هم عکس اولین باری که سوار کالسکه ات شدی ...     ...

دیبای ما ٤٠ روز  هست که به این دنیا لبخند می زنه هر روز با هر لبخندت من و بابا بیشتر  شیفته ات می شیم دیبای من سخت ترین لحظه هام دوری از تو و رفتن سر کار هست . نمی دونی عزیزم که چقدر دل نگرانم وقتی می رم سر کلاس اصلا حواسم به چیزایی که درس می دم نیست. دانشجو هام خیلی خوبن همشون درکم می کنن حسابی همکاری می کنن که زود کلاس رو تمام کنم و برگردم با جابجایی ساعت ها مخالفت نمی کنن اما بازم سخته خیلی سخته ....بگذریم این عکسو باباشی گرفته از ناناشی  قربونه دستات بشم دخترم ...

  ...

عزیزم که توی شلوغی مهمانی شبی که عمه فرخنده و الهام و محمد و فرزانه با نی نی هاشون اومدن اصلا بیدار نشدی بوووووووووش جیگرم دوست دارم عزیزم  ...

دیبای ما اینجا 4 تا صبح زندگی اش رو دیده ...